نظام ساخت و ساز و نیاز جامعه مهندسی

واقعیت آن است که ساختار حرفه پیمانکاری (به معنای خاص آن) که مجموعه ای از تخصص ها و گرایش های فنی و اجرائی و رشته های تحصیلی دانشگاهی در بخش عمران و توسعه را در برمی گیرد به دلیل فقدان مدیریت تعریف شده مبتنی بر قانون نظام مند همچنان از گسیختگی و پراکندگی رنج می برد و دقیقا به همین دلیل تاکنون ایده ها و نظرات گوناگون اما دارای اهداف مشترک مطرح لکن با مخالفت برخی انجمن ها و تشکل های صنفی مواجه شده است. نگارنده بر این اعتقاد است که بعضی فعالان حرفه پیمانکاری به دو دلیل در برخورد با پیشنهاداتی نظیر تشکیل سازمان نظام پیمانکاری و یا تدوین نظام ساخت و ساز واکنش مثبت نشان نمی دهند.

اول آنکه، نگران عدم توفیق در دستیابی به اهداف پیش بینی شده در این پیشنهادات هستند و لذا ادامه وضع موجود را اجبارا ترجیح می دهند خاصه آنکه از دیدگاه آنان تجربه حاصل از نظام های حرفه ای مشابه هم چندان موفقیت آمیز نبوده است و دوم آنکه، به دلیل عدم وجود یک نظام حرفه ای پیشرفته که باید حلقه میان فعالان و دولت قرار گیرد و ناظر بر تعامل برون ساختاری آنها باشد، نقش برخی انجمن ها و تشکل ها که اساسا باید بدنبال توسعه و تحقق اهداف و آرمان های درون ساختاری باشند را تا مرز پذیرش مسئولیت سنگین یک حرفه پررنگ نموده است. در همین جا فرصت را مغتنم شمرده و به مقاله ای که تحت عنوان «دولت و مسئله پیمانکاری» به قلم جناب آقای دکتر عباس آخوندی در سال ۱۳۸۵ منتشر شده بود اشاره می نمایم. نویسنده محترم در این نوشتار ضمن بر شمردن نقش و جایگاه مهم مهندسی در جامعه ایران از منظر اقتصاد سیاسی به تشریح وضعیت و رفتار دولت با دو مقوله نظام مهندسی ساختمان و نظام فنی و اجرائی پرداخته و در جمع بندی نهائی خویش بر ضرورت تاسیس یک نظام واحد تحت عنوان نظام ساخت و ساز تاکید نموده بودند. از نکات قابل تامل در این نوشتار نقش موثری بود که برای بخش خصوصی و فعالان حرفه مهندسی و پیمانکاری قائل شده بود و همچنین سیطره و تسلط کامل بخش دولتی بر سرنوشت و تصمیم گیری ها هم در نظام مهندسی ساختمان و هم در نظام فنی و اجرائی را از دلایل عدم پیشرفت در این حوزه برشمرده بود لذا اینجانب اعتقاد کامل دارم با توجه به تغییر رویکرد و نگاه دولت محترم به بخش خصوصی اکنون این زمینه فراهم گردیده تا همه صاحبنظران و فعالان جامعه مهندسی خصوصا عرصه پیمانکاری با هوشمندی و دقت نظر نسبت به پیگیری اهداف و خواسته های حرفه ای و صنفی همت و مساعدت نمایند. مطمئن باشیم که حضور بسیاری از تشکل های مهندسی و اجرائی در سایه یک نظام حرفه ای مقتدر بسیار موثرتر خواهد بود.

نقل از شبکه اطلاع رسانی صما